Farzanegan Elham

اين پايان نامه براي نخستين بار به بررسي اثر محدوديت در آربيتراژ بر قيمت گذاري نوسان پذيري غيرسيستماتيك در بورس اوراق بهادار تهران، طي دوره زماني 1/1/1387 الي 29/3/1398 با استفاده از مدل اجزاي خطاي يك طرفه در چارچوب پانل ديتا مي پردازد. در اين پايان نامه، يك شاخص جامع محدوديت در آربيتراژ با بكارگيري معيارهاي محدوديت در آربيتراژ كه عمدتاً در ادبيات معرفي شده است و محدوديت هايي كه خاص بورس اوراق بهادار تهران است، ساخته شده است. تجزيه و تحليل در سطح پورتفوليو بر مبناي اين شاخص و نيز نوسان پذيري غيرسيستماتيك، نشان مي دهد كه صرف بازدهي نوسان پذيري غيرسيستماتيك براي شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مثبت است. تجزيه و تحليل هاي حاصل از رگرسيون هاي مقطعي در سطح شركت ها مشخص مي كند كه صرف نوسان پذيري غيرسيستماتيك در سهام هاي با محدوديت در آربيتراژ بالا، منفي است. نتايج اين پايان نامه، دستاوردهاي سياستي مهمي نيز براي سياست گذاري دارد؛ اين شواهد تجربي دلالت بر اين دارند كه اين محدوديت هاي معاملاتي مي توانند واقعاً منجر به محدوديت در آربيتراژ معاملاتي بيشتري در بازار شوند به گونه اي كه عدم كارآيي بازار اوراق بهادار را بدتر نمايند.
Thesis summary